Podróż transportem publicznym jest jedną z najpopularniejszych form przemieszczania się. Miliony osób na całym świecie codziennie korzysta z metra, kolejek naziemnych, tramwajów czy autobusów miejskich. Nie wiele jednak z nich wie, że środek lokomocji, jakim się poruszają musi spełniać wiele norm zanim zostanie dopuszczony do użytkowania.
Już przy projektowaniu wnętrza i struktury pojazdu szynowego czy autobusu konstruktorzy muszą wiedzieć, jakich materiałów trzeba będzie użyć, by były one odpowiednie do poruszania się na długich trasach, w różnych warunkach atmosferycznych. Muszą być one wyposażone przede wszystkim w odpowiednie materiały izolacyjne, które odpowiadają za akustykę wnętrza pojazdu oraz jego odpowiednie wygłuszenie, by zadbać o późniejszy komfort jego użytkowników. Ich głównym zadaniem jest niwelowanie hałasu, który jest obecny podczas przemieszczania się środkami lokomocji. Za skomponowanie właściwej struktury odpowiada połączenie dwóch grup materiałów tłumiących i absorbujących. Producenci i konstruktorzy pojazdów komunikacji publicznej jako materiał absorbujący dźwięki stosują Plastotect/Piankę Melaminową. Używany jest on przez inżynierów, jako izolacja termo – akustyczna. Jest to otwarto komórkowy materiał na bazie żywicy melaminowej. Dodatkowo może być pokrywany różnymi laminacjami np. warstwą włókna węglowego lub aluminium. Jest to wyjątkowo lekki materiał piankowy, jego ciężar to tylko 9.5 kg/ m3. Charakteryzuje się wysokim poziomem absorpcji dźwięków, która wynosi aż do 90%, posiada niski współczynnik przenikalności cieplnej.
Drugim tworzywem, jakie stosuje się, jako uzupełnienie materiału absorbującego, a który jest odpowiedzialny za tłumienie hałasu to Plastoform. Jest to elastyczna, termoformowalna mata na bazie kauczuku syntetycznego o wysokiej wadze powierzchniowej. Jej wyjątkowy skład służy do tłumienia dźwięków uderzeniowych, a wysoka gęstość produktu pozwala na uzyskanie wysokich współczynników odbijania dźwięków. Obydwa materiały spełniają wysoko postawione wymagania bezpieczeństwa i posiadają także specyfikację pożarową według DIN 5510-2 S4, SR2, ST2, DIN 4102 B1 oraz według normy PN-K- 02511: 2000 – niepalny – badanie Instytutu Kolejnictwa. Ich specyfikacja pożarowa pozwala na dopuszczenie i ich użycie w pojazdach komunikacji publicznej.